دانشجویی که سال آخر دانشکده را می گذراند به سبب پژوهشی که انجام داده بود جایزه اول را گرفت او در طرح خود از 5 نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی بر کنترل سخت یا حذف ماده شیمیایی “دی هیدروزن مونوکسید” را امضا کنند  و برای درخواست خود ، این علل را عنوان کرد :

مقدار زیاد آن باعث عرق کردن زیاد و استفراغ می شود.

عنصر اصلی باران اسیدی است.

وقتی به حالت گاز در می آید ، بسیار سوزاننده است.

استنشاق تصادفی آن باعث مرگ فرد می شود.

باعث فرسایش اجسام می شود.

حتی روی ترمز اتومبیل ها اثر منفی می گذارد.

در تومورهای سرطانی یافت شده است.

از 50 نفر، 43 نفر دادخواست را امضا کردند.6 نفر به طور کلی علاقه ای نشان ندادند و…. فقط یک نفر فهمید که ماده شیمیایی “دی هیدروژن مونواکسید” در واقع همان آب است!

عنوان تحقیق این دانشجو این بود : “""ما انسان ها چقدر زود باوریم""”