ای زمین ، خشمت گریبانم گرفت                 لرزش یکباره ات جان عزیزانم گرفت

خواب بودم……..

ناگهان ……… زمین به شدت دلم را،لرزاند!!!

و خانه ی رویاهایم را ویران کرد………..

آیا تاکنون به جای زنگ ساعت … لرزش و غرش بی امان زمین شما را از خواب بیدار کرده است؟؟!!!

سحرگاه 5 دیماه…. هنگامی که زمین با فریاد و سیلی های محکمش… بیدارم کرد!!!

چشمانم خرابه ها را به جای خانه های آباد،مردگان و زخمی ها را، به جای مردمانی شاد!!!نشانم داد….

و زمین همچون گهواره ای وحشی عزیزانم را برای همیشه خواباند….

در آن هنگام که از همه ی زندگیمان تنها تل خاکی باقی مانده بود….

مردی از تبار آسمان به ویرانه ی ما آمد………..

با قدم های پرشکوهش نور امید را در قلبمان جاری ساخت

مرد مهربان! با دست های گرمش،قلب شکسته و داغدارمان را، تسکین داد و بر دروازه ی شهرمان نوشت دارالصابرین

و در باغچه های کوچکمان بذر محبت پاشید……

آری! اگر آن مرد مهربان نبود……. شهر من هرگز آباد نمی شد!!!

اکنون برای تشکر از آن نور آسمان فقط می توانم بگویم

رهبرعزیزم دوستت دارم

                                                        فرشته جوزاک طلبه سال اول